هویت متقابل انسان و محیط
مفاهیم مرتبط زیادی در طی تحقیقات موجود در تاریخ مورد بحث قرارگرفته اند که تعامل انسان– محیط را از طریق تجربه اشخاص از مکان، تحت عناوینی چون هویت مکان، وابستگی مکان، پیوستگی مکان، پیوند مکان و احساس مکان توضیح می دهند. تنوع مفاهیم مربوط به ارتباط انسان و محیط، به چند بعدی بودن ساختار این ارتباط بر می گردد.
تجربه ی انسان از فضا و مکان های فیزیکی پدیده پیچیده ای است که ابعاد و جنبه های جغرافیایی، احساسی را به اندازه ی ابعاد اجتماعی و جنبه های میان فردی در بر می گیرد . انسان ها ویژگی های تپوگرافی، شرایط طبیعی و مفاهیم و معانی نمادین را در هم ادغام می کنند تا از این طریق سیستم های ارزشی خودشان را فرم دهند و در نتیجه حس و مفهوم از آن مکان را به دست آورند.
هویت مکان به صورت هویت شخصی فرد تعریف شده در ارتباط با محیط فیزیکی متأثر شده بوسیله ایده ال های آگاهی و عدم آگاهی ، اولویت ها، احساسات، ارزش ها، اهداف و شایستگی های رفتاری و مهارت ها تعریف می کند. یک فرد می تواند یک مکان را به صورت بخشی از خودش و همچنین بخشی از یک منبع برای حصول اهداف یا احساس کردن رفتارها تعریف کند. و یک پیوستگی عاطفی قوی را حاصل آورد.
هویت متقابل انسان و محیط
معصومه یعقوبی دکترای معماری و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل