به دلایلی چون رعایت بهداشت، مقاوم سازی سطوح و زیبایی، کاشیکاری سطوح مختلف از اهمیت ویژهای برخوردار است که در بخش پیشین مفصلاً دراینباره صحبت شد. اما قبل از کاشیکاری باید نکاتی را در خصوص اصول این کار بیاموزیم تا زیبایی و
دوام کاشیها دستخوش صدمات ناشی از رعایت نکردن این نکات نشود. نکاتی که پیش از کاشیکاری باید موردتوجه قرار گیرد عبارتاند از:
اگر نصب کاشی در سطوح مختلف بر اساس الگوی برنامهریزیشده و منظمی انجام شود چشمها را به خود جلب خواهد کرد و عدم رعایت این الگوها و وجود نواقص در کاشیکاری از زیبایی و کیفیت کار میکاهد. بنابراین اولین نکته قبل از کاشیکاری بررسی
سالم بودن کاشی میباشد. بهتر است کاشیهای لب پر شده و یا ترک خورد در کار استفاده نشوند زیرا ممکن است براثر ضربه و یا وارد شدن نیروی خارجی شکسته شود.
قبل از نصب کاشیها ابعاد آن بهدرستی اندازهگیری شود زیرا برخی از آنها دچار نقص کارخانهای بوده و دارای ابعاد نابرابر میباشند. این نابرابری یا وجود انحناهای نامناسب بروی کاشی، کار را برای کاشیکار دشوار میکند. بعد از بررسی کاشی نوبت به
بررسی سایر مصالح چون سیمان و یا چسب کاشی میرسد. برای اینکه این عمل با ظرافت و با مقاومت بیشتری انجام شود باید از مصالح باکیفیت برای چسباندن کاشی استفاده شود.
قبل از اینکه کاشیکاری آغاز شود بهتر است نواقص سطح موردنظر گرفته شده و گوشههای سطح گونیا شود زیرا بعد از کاشیکاری این نواقص بیشتر نمایان خواهند شد. بعد ازاینکه نواقص پیدا شد باید روشی برای اصلاح این نواقص تعیین شود. برای از بین
بردن نواقص کوچک میتوان ضخامت چسب کاشی را تغییر داد اما برای نواقص فاحشتر لازم است تا سطح ابتدا با آستر اضافی پوشانده شود و سپس کاشیکاری انجام شود
برای کاشیکاری یک سطح، کاشیها همانند تکههای پازل کنار هم قرار میگیرند که با توجه بهاندازه و شکل سطح موردنظر شاید نیاز باشد که برش داده شوند. وجود برشهای کمتر از ۱۰۰ میلیمتر در لبههای دیوار یا کف ناخوشایند است. همچنین برشهای
کوچک ضایعات بیشتری را از کاشی تولید میکند که ازنظر هزینه مقرون به صرفه نیست بنابراین قبل از کاشیکاری سطح موردنظر را با دقت بررسی کنید و بهتر است طبق نقشه از پیش تعیینشده کاشیکاری صورت گیرد تا از برشهای نامناسب و نا بهجا
جلوگیری شود.
آخرین مرحله از کاشیکاری دوغاب ریزی میباشد که بهاندازه کاشیکاری اهمیت دارد. کاشیکار باید با دقت و مهارت خاصی دوغاب ریزی درزهای کاشی را انجام دهد. مصالح موردنیاز برای دوغاب نباید منبسط شونده باشند. قبل از دوغاب ریزی بار دیگر
چفت بودن و نزدیک بودن کاشیها به هم بررسی شود زیرا که دوغاب میتواند بخشی از خلأهای احتمالی کار را بپوشاند. با دوغاب ریزی درزهای بین کاشیها پوشانده شده و زیبایی کاشی به نمایش درمیآید. بنابراین دقت و زیبایی دوغاب ریزی بر زیبایی
کاشیکاری تأثیرگذار خواهد بود.
کاشیها از یک بخش سفالی و یک بخش لعابی ساختهشدهاند که قسمت لعابی آن شیشهای شکل است. این دو بخش باید طوری انتخاب شوند که ضریب انبساط آنها مساوی شود. افزایش کیفیت کاشی بر افزایش کیفیت کاشی کاری مؤثر میباشد.
کاشیها نوعی سنگهای مصنوعی هستند که توسط انسان تولید شدهاند. کاشیها در ابعاد متفاوت و با ضخامتهای چند میلیمتری ساخته میشوند.
پارامتریهای مهم درزمینه ارزیابی کیفیت و خصوصیات کاشی عبارتاند از:
تخلخل یا نفوذپذیری با خصوصیت جذب آب رابطه مستقیم دارد، درواقع هرچه نفوذپذیری بیشتر جذب آب نیز افزایش مییابد. کاشیهایی که آب کمتری را جذب میکنند نسبت به لک پذیری، یخزدگی و مشکلات مشابه مقاومتر هستند. نوعی کاشی بانام
کاشی پرسلانی وجود دارد که کمترین میزان نفوذپذیری حدوداً ۰٫۵ درصد را دارا میباشد. این نوع کاشی به دلیل جذب آب کمتر نسبت به انواع دیگر، از استحکام و مقاومت بالاتری برخوردار است.
منظور از خواص مکانیکی، مقاومت کاشی در برابر نیروی خارجی واردشده مثل وزن افراد یا وسایل سنگین بروی آن میباشد. این خاصیت کاشی در کارخانه و با تست مقاومت نسبت به شکست ( MOR ) بررسی میشود. هرچه میزان نفوذپذیری کاشی
بیشتر باشد مقاومت آن نسبت به شکست کاهش مییابد. کاشیهای گرانیتی، پرسلانی و انواع لعابدار دیگر که جذب آب آنها پایینتر از ۰٫۵ درصداست، استحکام بیشتری در مقابل ترکخوردگی خواهند داشت. استحکام در برابر شکست به ضخامت
کاشی نیز وابسته است.
سطح کاشی از مهمترین پارامترها در ارزیابی کاشی میباشد. ابعاد نامناسب مشکلات زیادی را در زمان کاشیکاری به وجود میآورد. سطح کاشی باید در حد بسیار کمی محدبی شکل باشد اما کاشیهای مقعری شکل بههیچعنوان نباید استفاده شوند زیرا
زیبایی و دقت کار را تحتالشعاع قرار میدهند.
منظور از این خاصیت مقاومت کاشی نسبت به خراش میباشد. این ویژگی برای کاشیهایی که برای کف استفاده میشوند بسیار حائز اهمیت است زیرا هم افراد روی آن عبور میکنند و هم وسایلی مثل مبلمان بروی آنها قرار میگیرد. بنابراین سختی سطح
فاکتوری است که بروی مقاومت در برابر خراش تأثیرگذار خواهد بود. اگر کاشی پوشش مناسب داشته باشد برای تمامی سطوح قابلاستفاده میباشد.
مقاومت نسبت به خوردگی و یا مواد آلودهکننده از دیگر فاکتورهای مهم در موردبررسی کیفیت مواد کاشی میباشد. مشخصاتی نظیر مقاومت نسبت به آلودگی، مواد شیمیایی شامل مواد اسیدی و بازی ازجمله مشخصات شیمیایی کاشی میباشند.
کاشیهایی که برای کاشیکاری آشپزخانه و یا سرویسهای بهداشتی استفاده میشوند باید در برابر مواد شوینده اسیدی تحمل بالایی داشته و سطوح آنها براثر تماس با این مواد نباید آسیب ببیند. این مشخصه برای کاشیهایی که در مکانهای عمومی
مثل بیمارستانها استفاده میشود اهمیت بیشتری خواهد داشت.
یکی از فاکتورهای بررسی کیفیت مواد کاشی مقاومت آن در برابر شوک حرارتی، یخزدگی و مقاومت آن نسبت به ترک میباشد. ترکهایی که بعد از نصب کاشی در برخی از کاشیها به وجود میآید معمولاً به دلیل تغییرات دمای محیط رخ میدهد. البته
استفاده از سیمان یا چسب نامناسب نیز بر ترکخوردگی کاشی تأثیرگذار خواهد بود.